Heidi Linck (NL 1978) werkt veelal op specifieke locaties, waar zij een bestaande plek reduceert tot lege ruimte. Door daar sculpturale objecten te installeren, transformeert zij die lege ruimte tot een nieuwe plek, waar de sculpturen en de leegte daaromheen elkaar ontregelen. Met vormen die afkomstig zijn uit verschillende geografische locaties en historische periodes, combineren de ruimtes van Heidi Linck verschillende tijdlagen en narratieven tot een geheel waar de bezoeker zelf nieuwe verhalen en betekenissen aan kan ontlenen.
Zowel de objecten als de ruimtes waar Heidi Linck mee werkt, zijn geworteld in de realiteit. Door ze te gaan tekenen kan zij ze uit die realiteit losmaken: alles wat haar herinnert aan de oorspronkelijke plekken waar de objecten en de ruimtes deel van uit maakten toen Heidi Linck ze vond, kan zij door te tekenen uitwissen en weglaten. Het tekenen is voor haar een handeling waarmee zij de lege ruimtes en objecten in haar verbeelding kan verkennen. Haar tekeningen zijn dan ook niet langer voorstellingen van toekomstige installaties of registraties van ruimtes. Zij zijn een tussenstation voor zowel de objecten als de ruimtes, die op papier volledig vrij zijn van oorspronkelijke betekenis. In de tekeningen van Heidi Linck is het getekende beeld een ruimte en een object tegelijk, waar de toeschouwen alleen in de verbeelding toegang toe heeft.
