Zowel de grafiek als de sculpturen binnen het werk van Rob Voerman worden bepaald door de dialoog tussen enerzijds de ouderwetse, archaische verschijningsvorm van het boerenleven en anderzijds de vormen van de moderne, technisch hoogontwikkelde mediamaatschappij.
In hun schijnbaar geimproviseerde constructie herinneren de werken aan de anonieme architectuur van tuinhuisjes en landelijke schuren. Onderdelen die doen denken aan machines of wetenschappelijk technische constructies verlenen zijn sculpturen een hybride karakter. Het werk van Rob Voerman wordt daarmee sterk bepaald door onoverbrugbare tegenstellingen, door elkaar uitsluitende en op elkaar botsende werelden en systemen.
===
Het werk is commentaar op het heden, maar ook op de geschiedenis, de ontwikkeling van kennis in relatie tot psychische en sociale aspecten van de mens. Vanuit een streven naar een schijnbaar onmogelijke symbiose creeert Rob Voerman verontrustende en bevreemdende beelden die een heel eigen sfeer oproepen.