In een zeer realistische beeldtaal tekent de kunstenaar aan haar universum van wereldvreemde personages. Iedere tekening ontstaat naar aanleiding van een collage. De kunstenaar knipt en schuift met fragmenten tot zij een beeld heeft gevonden dat haar raakt. Soms zit daar een scherp randje aan, zoals een duister detail of een akelig stukje huid. De combinaties van verschillende gezichten zou je kunnen opvatten als een verwijzing naar het masker dat het menselijk gelaat kan zijn. Het is precies deze tegenstelling tussen de innerlijke gevoelsbewegingen tegenover de al even woekerende buitenwereld, en het moment waarop deze samenvallen, die de kunstenaar inspireert.
Jissel was afgelopen najaar op televisie te bewonderen in het programma Sterren op het Doek, waarin ze een portret tekende van Maarten van Rossem.