Hester Oerlemans werd door Plaatsmaken uitgenodigd voor een werkperiode. We vierden het dertigjarig jubileum van ons productiehuis, en aangezien we Hester al zeker twee van de drie decennia kennen, was zij de uitgelezen kunstenaar om dit jubileum mee vorm te geven. Haar werkperiode begon met een presentatie op Art Rotterdam in 2016, waar we alvast een paar nieuwe zeefdrukken toonden. Een fraaie boxring in allemaal kleuren, en stretchers voor vluchtelingen. Hester bedacht Moving Walls, een prachtige mobiele galerie met verschuifbare wanden. Daarna wilde de kunstenaar eindelijk eens werk maken van haar langgekoesterde wens om op keramiek te zeefdrukken, en dan niet zo maar een paar borden met transfervellen. Nee, rechtstreeks op ongebakken tegels moest het gebeuren. Er werd een pallet vol biscuittegels in de zeefdrukkerij naar binnen gereden. Een lange zoektocht begon om het juiste middel te vinden waar mee gezeefdrukt kon worden. Behalve hard gewerkt werd er ook verwenst in de werkplaats, want de weerbarstigheid van de werkelijkheid was soms niet te verkroppen. Bijvoorbeeld een kleur die in de oven niet mee wou kleuren volgens wens, en zwart dat maar niet echt zwart wilde zijn. En dat je dat dan pas weet als het is gebakken.
Langzaam maar zeker raakte het pallet leeg. Terwijl de verzameling goedgekeurde tegels groeide, ontstond er ook een schaduwproductie. Aangezien er toch al een zeef was, werd van iedere afbeelding ook een papieren versie gedrukt. Want hoe bijzonder is het om alle afbeeldingen bij elkaar te hebben als een soort van catalogus? Dan kun je altijd even bladeren en vergelijken. Een onverwacht boek is er dus bij gekomen. Als je het wel beschouwt is dat boek een verslag van de werkperiode. Een handzaam boekwerk, even fraai als dierbaar. De tegels waar het allemaal mee begon kunnen als zelfstandige werken de wereld in.
