De serie zeefdrukken die zijn ontstaan zijn allemaal door hetzelfde bedachtzame proces gegaan. Ter Avest hanteert de werkwijze die hij steeds gebruikt in grafiek: een alledaags voorwerp in gedachten en herinnering ontleden tot de essentie, en vervolgens reconstrueren met behulp van de techniek, in dit geval zeefdruk. De prenten worden laag voor laag opgebouwd, kleur voor kleur, gewikt en gewogen. Meer nog dan in de werkperiode van een paar jaar geleden, toen al vrij snel het uiteindelijke resultaat tevoorschijn kwam. Grafiek is hard werken, vindt de kunstenaar. Je krijgt niets cadeau. Hij zoekt naar een verhaal zonder letterlijk te willen worden. Zodra hij een idee heeft voor een zeefdruk begint het probleem al. Hij kan wat hij denkt te willen vertellen niet verpakken in een concept waar je mee aan de gang gaat. Er gaat een hoop schetsen en denken in het atelier aan vooraf. Sleutelen aan de compositie, aan de kleur, aan de verschillende lagen die het werk moet krijgen gebeurt tijdens het drukken. Oefenen, bestuderen, opbouwen. De som is meer dan de delen. Een verzameling opeenvolgende keuzes. Het werk gaat intuïtief een richting op. Een spoor dat je kunt volgen voor het verhaal van de prent. De vele betekenislagen die ontstaan door de stapelingen van kleur geven het extra diepte en gewicht. Zodat je door transparante lagen heen een andere wereld ontdekt die er niet eerder op die manier was. De kunstenaar graaft zijn herinnering af en komt zo van ver weg steeds dichterbij. Een caravan wordt een landschap, een bloesem kent veel seizoenen.
Alphons ter Avest: Spring Caravan
18 mei—24 jun 2017
Het atelier van Alphons ter Avest ligt op een steenworp afstand van Plaatsmaken. Dat is handig en nuttig tegelijk. De kunstenaar bracht de afgelopen maanden een intensieve werkperiode door in het zeefdrukatelier. Hij bereidde zelf zijn films voor in zijn eigen atelier, om vervolgens bij ons te drukken. Daarna werd er steevast een tijdje nagedacht en geëxperimenteerd. De kleine afstand tussen thuis en Plaatsmaken maakte dat het makkelijk was even heen en weer te lopen met nog weer een stuk film of een extra gedachte.