Yusef kritische vragen over thema’s als thuisland en ontheemding, identiteit en sociaalgeografische machtsverhoudingen. Haar achtergrond als politiek vluchteling en haar interesse in bovengenoemde thema’s geven haar perspectief op de westerse geschiedenis, conflict en thuisland diepgang en urgentie. Susanne was erg geïnteresseerd in de migratie die in Schuytgraaf door de eeuwen heen heeft plaatsgevonden. De intentie van ‘Yusef’s waterparadijs’ is dat het als plek van samenkomst fungeert, voor jong en oud. Het bestaat uit een fontein in de vorm van een rubberboot. In de fontein staan drie kindfiguren, ze schieten op elkaar met gekleurde waterpistolen. Het bootje is lek en her en der schieten waterstralen omhoog. De fontein staat in een klein Mediterraans paradijsje, er is mediterrane beplanting aangelegd, zoals naaldbomen en kruiden, die verzorgd worden door buurtbewoners.
Yusef’s waterparadijs heeft enerzijds een onschuldige uitstraling door de beeldtaal en de spelende kinderen. Anderzijds verwijst het naar moeilijke situaties van oorlog en (onvrijwillige) migratie. In een veilige, harmonieuze woonwijk als Schuytgraaf is het betekenisvol dat een kunstenaar die tot haar 25e een vluchtelingenstatus had, reflecteert op deze plek en haar geschiedenis. Het hebben van een veilige plek om te wonen, en het gevoel van thuis voelen of thuis zijn is voor haar allerminst vanzelfsprekend. De drie kindfiguren, zijn gemaakt in de stijl van een tekening, ze hebben een plat lijfje en grote voeten. Ze zijn geïnspireerd door de tekening van het vluchtelingkindje Handala, getekend door Palestijnse tekenaar Naji al Ali in de jaren 60. Inmiddels is dit uitgegroeid tot een icoon in het Midden- Oosten.
De rubberboot is gemaakt van een donker, vulkanisch gesteente, het liefste uit de Eifel (waar Khalil Yusef haar jeugd heeft doorgebracht). Afhankelijk van offertes zal deze boot tussen de 2.50 en 4.50 lang worden. Uit archeologische opgravingen blijkt dat dit materiaal gebruikt werd in Schuytgraaf. De drie kindfiguren zijn gemaakt van gegoten brons, de waterpistolen van gegoten glas. De waterstralen die uit de boot spuiten, suggereren dat de boot lek is. De rand van de boot fungeert als zitplek, en om meer zitruimte te creëren rondom zullen witte bronzen afgietsels van de bekende witte plastic tuinstoelen ook wel bekend als monochairs geplaatst worden. De techniek van de fontein is die van een waterspeelwerk. Niet een fontein die constant aan staat, maar die interactief is, en misschien op zonne-energie werkt.
