In het werk van Gerda ten Thije is meestal een duidelijke grens zichtbaar tussen een natuurlandschap en een wereld die door mensenhanden in cultuur is gebracht. De kunstenaar zoekt op een verhalende wijze naar beelden die laten zien wat er kan gebeuren wanneer de natuur het niet meer voor het zeggen heeft. Huizen die dreigen te verdrinken, een boom die langzaam afsterft. En alles in beeldschone, zachte kleuren, alsof de kunstenaar fluistert. Ten Thije is in het bijzonder dol op vogels, in haar werk lijken zij de boodschappers te zijn van de gebeurtenissen die op de natuur af komen.
