Bij dit project hoort ook een groepspresentatie bij Plaatsmaken. Voor de studenten veelal de eerste kennismaking met een kunstinstelling, voor ons een ware première van aankomend talent. We stellen graag voor: Hebe Diepenmaat, Levi Overvest, Ro Smit en Tico Geurtzen.
Hebe Diepenmaat (2002) schildert, haakt en tuft; tuften is een techniek om tapijten te maken. Voor haar is experiment belangrijk. Ze gebruikt jeugdige verhalen uit haar kindertijd als inspiratie voor het doorgaans grote werk. De teksten en cijfers die zij in combineert met krachtige lijnen en kleurvlakken laten werken zien van een kunstenaar in spé die weet hoe ze het publiek kan bespelen en confronteren met haar werk.
Levi Overvest (1998) studeerde afgelopen juli af aan BEAR. Zijn werk gaat over het creëren van, en het omgaan met een persoonlijk moreel kompas. Zijn schilderijen grijpen terug en citeren vaak letterlijk de verhalen uit onze cultuur die vormgeven aan onze normen en waarden. Zijn onderwerpen komen voort uit een bestaande beeldcultuur, zoals foto's, mode, (kunst) geschiedenis, mythen, religie en film.
Tico Geurtzen (1994) is een kunstenaar die gefascineerd is door het thema nostalgie en kindertijd en de worsteling die daarbij komt kijken. Nostalgie heeft een mooie en een pijnlijke kant en daarom is er ruimte voor spel, dromen, naïviteit, maar ook voor de wrijving en frustratie van het loslaten. In haar werk ligt de nadruk op verwondering, kwetsbaarheid en de subtiliteit van ons gevoel. Gedreven door haar persoonlijke verlangen om terug te gaan naar mooie momenten uit haar kindertijd ontstaan werken in verschillende technieken en materialen. Van schilderijen en tekeningen tot ruimtelijk werk, tekst en audio. Tico speelt met deze verschillende elementen die samenkomen als nieuwe vertalingen van specifieke herinneringen.
Ro Smit (1997) studeerde afgelopen juli af aan BEAR. Diens werk draait om de fundamentele vraag: "Wat betekent het om zorg te bieden aan het einde van de wereld?” Deze vraag gaat vele richtingen op: van reflecties op wat de symbolen van liefde en zorg zijn, tot de manier waarop we omgaan met de objecten en spullen om ons heen. Ro's werk doorloopt verschillende gebieden, maar het uit zich vooral in keramische sculpturen en zacht textiel. Al diens werken zijn bedoeld om de interactie mee aan te gaan, Ro brengt het idee naar voren dat kunst en de objecten die ons leven vullen, ons troost kunnen bieden als we het nodig hebben. Ro stelt voor dat we in ruil daarvoor deze zorg en troost ook teruggeven aan onze objecten, door ze te herstellen, te repareren en lief te hebben tijdens de veranderingen die ze ondergaan gedurende hun leven.
Als onderdeel van diens samenwerking met Plaatsmaken, biedt Ro Smit een workshop Zine Maken aan, getiteld Pages That Matter. Ro is lid van het Barattolo Project, een community art project. (Praktische info, zie rechts).